Daarnaast versterkt Rijkswaterstaat een veel groter zeegrasveld bij het vogeleiland Griend, tussen Harlingen en Terschelling. Op die wadplaat bevindt zich na jaren van experimenteren een zeegrasveld van zo’n 6,5 vierkante kilometer, meldt de rijksdienst. Er zijn vorig jaar een miljoen zeegrasplanten geteld. Vrijwilligers zaaien er deze week ter verdichting zo’n miljoen zaadjes bij.

Het uiteindelijke doel is 100 vierkante kilometer aan zeegras, maar volgens Rijkswaterstaat-woordvoerder Christiaan Kooistra is het de vraag of dat reëel is. ,,Het is een schot voor de boeg. We zijn hier al járen mee bezig. Het was een sensatie dat we vorig jaar zoveel zeegrasplanten hebben geteld bij Griend, een onverwachte meevaller - boven verwachting. Zo’n plek heb je niet zomaar weer.”

Zaadjes uit smaragdgroene zeegrasvelden

Het zaad voor de vijf proeflocaties is afgelopen najaar gehaald uit smaragdgroene zeegrasvelden in Duits zeewater. Dit keer wordt klein zeegras gezaaid en geplant. Eerder ging het ook om groot zeegras, dat een eenjarige plant is. Rijkswaterstaat wil erachter komen wat het beste werkt.

Zeegras is goed voor de biodiversiteit. De waterplant verdween door de aanleg van de Afsluitdijk en een wierziekte in de jaren dertig uit de Waddenzee. Pogingen de plant terug te krijgen, verlopen moeizaam. Het herstel van zelfredzaam zeegras is een vijfjarig project. Het uiteindelijke doel is zeegras permanent terug te brengen in de Waddenzee en ook in de Zuidwestelijke Delta bij Zeeland.