Veehouderijen belasten vooral natuurgebied De Manteling bij Oostkapelle

Dat blijkt uit een net verschenen onderzoek van Wageningen Environmental Research (WER), dat is in opdracht van van het Wereldnatuurfonds (WNF) is uitgevoerd. Voor de studie baseert WER zich op metingen in stallen vlakbij Natura 2000 gebieden, anders dan de stikstofmodellen van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) die stoelen op metingen in de natuurgebieden zelf. 

Vooral in De Manteling worden de stikstofwaarden fors overschreden. De WER komt tot 170 mol stikstof per hectare per jaar en dat is ruim drie keer te veel. ‘Mol’ is de eenheid waarmee de stikstofneerslag wordt uitgedrukt. Volgens WER-onderzoeker Edo Gies gaat het om forse overschrijdingen van wat de natuur aan stikstofbelasting aan kan. ,,We hebben in Nederland de verplichting om Natura 2000 gebieden te beschermen. Er zijn maatregelen nodig want anders wordt er natuur vernietigd.”

Rond De Manteling, in de Kop van Schouwen en bij het Groote Gat bevinden zich rundveehouderijen, kippenfarms en varkensbedrijven. Vooral rundveehouderijen zorgen door hun ammoniakuitstoot voor te hoge stikstofwaarden in de drie natuurgebieden. Volgens Gies mag daaruit niet meteen de conclusie worden getrokken dat veeboeren op vrijwillige basis moeten worden uitgekocht. Want, zegt de onderzoeker: ,,In vergelijking met andere provincies is de stikstofbelasting door de landbouw in Zeeland relatief klein. Er komt ook veel stikstof vanuit België de grens over. Je moet naar alle stikstofbronnen kijken: industrie, verkeer, scheep- en luchtvaart.”

De veebedrijven rond de natuurgebieden hoeven dus wat betreft Gies niet weg. Wel zouden bedrijven maatregelen moeten nemen, adviseert hij. ,,Meer dieren de wei in, ze eiwit arm voedsel geven, in de stal direct de urine van de mest scheiden en luchtwassers installeren, met name in de rundveebedrijven die vaak open stallen hebben.”

De provincie wil samen met de landbouworganisaties ZLTO en ZAJK tot ‘werkbare oplossingen’ komen voor het stikstofprobleem. Dat hebben ze maandag afgesproken. Ze willen nu eerst van landbouwminister Carola Schouten duidelijkheid over wat provincies te doen staat. 

Gedeputeerde Anita Pijpelink voelt zich gesterkt door het WER-onderzoek, en dan met name door de conclusie dat sanering van veehouderijen niet aan de orde hoeft te zijn. ,,We moeten zoeken naar de juiste balans, want voor kringlooplandbouw hebben we juist meer veehouderij nodig in Zeeland. Nu komen we daarvoor organische mest te kort. Tegelijkertijd moeten we de natuur beschermen, ja zelfs weerbaarder maken. We zullen dus van iedereen een offer moeten vragen, van de industrie en de luchtvaart tot de landbouw. Ik denk dat we de stikstofproblemen alleen kunnen oplossen als we de pijn verdelen. Er is geen eenvoudige oplossing.”