Peloton strijdt in Geldrop in de geest van Robbert de Greef

Een wielerpeloton vlak voor de wedstrijd is normaal gesproken een kakofonie van geluiden. De ene renner kletst de zenuwen van zich af, de ander prutst wat aan zijn materiaal en ondertussen geeft de speaker nog even de laatste huishoudelijke mededelingen door. In de Ronde van Geldrop was zondagmiddag alles anders. In plaats van de gebruikelijke mix van nervositeit en het verlangen naar het startschot was er plots stilte.

Het verdriet na het overlijden van Robbert de Greef is intens en hevig. De Geldroppenaar overleed vrijdag nadat hij op 30 maart in de Omloop van de Braakman werd getroffen door een hartstilstand. Iedereen die bij de regionale wielersport betrokken is, voelt ineens de fragiliteit van het leven en het verdriet na het verlies van de geliefde en gewaardeerde sportman. Hij heeft zijn laatste koers gereden, terwijl hij er nog vele honderden had willen rijden en zo vaak de bloemen en kussen van de rondemiss in ontvangst had willen nemen.

Elke coureur overpeinsde zondagmiddag even het leven tijdens de minuut stilte voor de coureur van het Alecto Cycling Team. Koers kan alleen maar koers zijn bij sportieve vijandschap, maar in die ene minuut is er alleen maar verbinding en bezinning.

Speaker Rien van Horik vertelt langs de kant als een vader van het peloton hoe de wedstrijd in de woonplaats van De Greef vandaag verloopt. Er zijn geen feestelijke of opzwepende deuntjes om klassementen of premies aan te kondigen. Wel moet er gewoon voor iedere meter gestreden worden, zoals normaal is en zoals De Greef het ongetwijfeld gewild zou hebben. Een groot liefhebber van harde, maar eerlijke wielersport, die tussen de wielen alle respect genoot. Het peloton moet en gaat door, waarbij Bestenaar Pieter van Oirschot (27) de winst greep. Een verdiende overwinning, die hij zelf na de streep als eerste nuanceerde. Zondag ging het om meer dan de zege alleen.