Coalitieleden: Schaam je!

Ik heb de openbare vergadering over de her-activering van de wet rij- en voertuigenbelasting goed gevolgd. En als ik zeg dat ik niet verbaasd ben over sommige argumenten, is het een leugen. Ik moet alvast stellen dat ik niet tegen rij- en voertuigenbelasting ben. Het onderhouden van onze infrastructuur, kost immers geld. Het aanleggen van bruggen, fly-overs en een 3-baanssnelweg kost ook geld. Ik hoop dat die wel eindelijk komen, nu de wet is doorgedrukt.

Waar ik in ieder geval wel tegen ben, is uitbuiting van het volk. Met het doordrukken van deze wet door DNA (lees coalitie), is wederom duidelijk gebleken dat van een tegemoetkoming aan het volk, er helemaal geen sprake is/zal zijn. Een uitleg over de componenten van government take moest de invoering van deze belasting rechtvaardigen. Het zijn verschillende vormen van belasting, die uiteindelijk de government take vormen; de technische naam van die verzameling. Belasting blijft echter belasting. Het geld komt terecht in de staatskas, evenals 90% van rij- en voertuigen belasting.

Noem het de 10-90% regeling van deze belasting; het meest controversiële gedeelte van de vergadering. Want, tijdens de behandeling van deze wet, is aangehaald dat ‘mooie wegen geld kosten’. Die uitspraak moet indirect het beeld scheppen dat de invoering van rij- en voertuigen belasting mooiere/betere wegen als gevolg zal hebben. Dit klopt echter niet, omdat maar 10% daadwerkelijk gebruikt zal worden voor onze infrastructuur. Gelet op de geschatte SRD 83 miljoen die op jaarbasis geïnd zal worden, is dat slechts 8,3 miljoen op jaarbasis voor onze infrastructuur. Terwijl 90% de staatskas ingaat. Realistisch bekeken kunnen er geen mooie wegen gemaakt worden met een extra 8,3 miljoen op jaarbasis! Ik had het liever omgekeerd gezien: dat 90% naar de wegenautoriteit ging. Met voorgaand argument (en variaties daarvan), is getracht de noodzaak van deze wet duidelijk te maken. Dat is, net als het beleid, mislukt.

Ik kan nu slechts speculeren over de bestemming van die 90%. Maar mijn gezond verstand zegt me dat de regering een enorme maandelijkse aflossing heeft aan staatsschulden en dat salarisverhogingen betaald moeten worden. Die worden immers betaald uit de staatskas en de 90% moet daartoe bijdragen. Dat heeft Dhr. Misiekaba trouwens gestaafd. Ik citeer: ‘De her activering van de wet moet worden gezien in het kader van de voornemens van de regering om inkomsten te genereren. De maatregel zal daarom ervoor zorgen dat de inkomsten van de Staat zullen toenemen. Het is geen verstoppertje, de regering is duidelijk daarover. De regering zegt dat zij komt bij het volk om een bijdrage te vragen en als coalitiefractie staan we daarachter’.


Terwijl hij dit met trots aangeeft, vraag ik me in gemoede af of dit de enige manier is om de inkomsten te vergroten. Waar zijn de meest basale ideeën over productie gebleven? Is dit de ontwikkeling die ons beloofd werd? En als de coalitie achter deze vorm van ontwikkeling staat, twijfel ik nog meer aan hen dan voorheen. Productie = Inkomstenvergroting = Ontwikkeling.

Het bevreemdt mij erg dat de coalitie ineens snapt hoe moeilijk het is om een land te leiden en daarom alle steun geeft aan de regering. Dat wisten ze vast niet in 2005, toen ze de straat opgingen tegen de verhoging van government take. Of waren zij toen in een ‘comfortabele positie als oppositie’? In ieder geval ben ik ervan overtuigd dat de invoering van deze rij- en voertuigenbelasting geen zichtbare verbeteringen zal opleveren aan onze infrastructuur. Nog minder zal het ontwikkeling brengen. Regering, als dit uw idee van ontwikkeling is, dan hoef ik het niet!

Raoul Roeplal
(raoul.roeplal@hotmail.com)