Jos Vandeloo werd op 5 september 1925 geboren in het Limburgse Zonhoven en groeide op in een mijnwerkersgezin. Na de oorlog ging hij in de mijn werken als steenkoolspecialist en hiervoor reisde hij door Europa. Ondertussen studeerde hij ook nog Nederlandse en Franse Letteren aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen en het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen. Hierna werd Vandeloo adjunct-directeur en later directeur bij uitgeverij Manteau. Sinds 1963 woonde hij in Mortsel, waar hij ereburger was.

De verhalen 'De Muur' en de romans 'Het Gevaar' en 'De Vijand', die respectievelijk in 1958, 1960 en 1962 werden gepubliceerd, bezorgden Vandeloo een literaire doorbraak. Vandeloo problematiseerde in zijn boeken moderne fenomenen, zoals menselijke eenzaamheid en vervreemding. Een thema dat vaak terugkeert in zijn romans is de existentiële angst in een door de technologie bedreigde maatschappij.

Naast romans, verhalen en gedichten schreef hij een groot aantal scenario’s voor de Vlaamse en Nederlandse televisie, toneelstukken en kinderverhalen. Zijn werk werd bekroond met verscheidene literaire prijzen en vertaald in meerdere Europese talen.